Pacquiao vs Marquez 3

Tapos na ang laban. Panalo si Pacquiao. Pero hindi parin tapos ang koro-koro.

Marami ang nakulangan. Hindi daw naging agresibo si Pacquiao. Kung binanatan lang ng binanatan si Marquez, iba sana ang katapusan ng laban. 

Meron ding umastang magaling pa sa judges. Mali ang daw ang desisyon. Si Marquez ang panalo at hindi si Pacquiao.

Buwan palang bago magsimula ang laban, excited na ang mga boxing fans. Mas excited pa seguro kaysa dalawang maglalaban. Merong pabor kay Marquez. Kung gaano kayabang ang taong ito, ganun din ata ang kanyang mga taga-suporta. Ang idolo daw nila ang tatapos sa kasikatan ni Pacquiao. Marami pa silang komentaryo. Dinaya lang si Marquez kaya natalo sa kanilang pangalawang laban. Pero tayong mga Pilipino "cool lang". Walang masyadong sinabi. Isa lang ang binulalas. I-knock out si Marquez sa round 6. Tapos.
Ganun lang kadali. Parang nagpatay lang ng lamok gamit ang baygon.

Too much expectation leads to frustration. Pwede mong hugutin ang kasabihang ito at ipanghiwa sa nangyaring labanang Pacquiao VS. Marquez. Dismayado ang kampo ni Marquez sa resulta ng laban. Walang duda dun. Pero dismayado din mismong mga fans ni Pacquiao. Bakit? Dahil ba hindi na na-knock out si Marquez o ma-knock down man lang? Panalo naman siya diba?

Nag-entrance palang si Pacman papuntang ring at hindi pa nga bumitiw ng kahit isang suntok, ina-anticipate na ang laban. Si Pacman ang panalo. Parang nanood nalang ng movie na nabasa muna ang kwento sa libro. Alam mo na ang ending. Ang hinanap mo lang ay ang twist o additional scenes na sa screen mulang makita. Katulad nalang ng knock-down scenes. Pero hindi naging ganun ang storya. Close ang naging labanan. Walang knock-down ang nangyari.

Ang laban ay naka-schedule sa 12 rounds o katumbas nito ang 36 minutes exchanging of punches. Ang 3 minutes every round ay napaiksi para sa mga exciting na mga manonood. Pero hindi biro para sa isang boksengero ang makigbuno bawat rounds. Nakasalalay nito ang dangal para sa sarili at para narin sa bansa. Bawat binitiwang suntok at salang ay nakasugal ang buhay at tagumpay. Hindi madali.
Ang dating sikat na boxer na si George Foreman ay tinanong kung hindi ba siya takot sa brain damage. Sabi niya, “Anybody who is going into boxing has already a brain damaged.”

Sa nangyari sa ring nung Nobyembre 13, 2011(petsa sa atin), nakalimutan natin na ang ating pambansang kamao ay tao lang din at hindi naiiba. Walang extraordinary powers na kayang kontrolin ang mangyari sa loob ng ring.
Lumabas na kontrobersiyal ang kanyang panalo. Oo, kasi mukha siya ang binugbog sa bawat rounds. Si Marquez kasi nakapagbitiw ng combination punches. Habang si Pacman ay paisa-isa lang. Pero kahit paisa-isa lang na pasungkit-sungkit, tumama yun at counted ng mga judges. Aanhin mo naman yung sunod-sunod kung hindi naman tumama. Sa official result, ang desisyon ng isang judge ay draw at ang dalawang judges ay pabor para kay Pacquiao. Siya ay panalo via majority vote.

Talo man siya o panalo sa kanyang laban, pero isa pa rin ako sa kanyang solid na taga-hanga. Taga-hanga sa kanyang determinasyon, sa kanyang pagiging humble sa kabila ng tagumpay at kayamanan na naabot at higit sa lahat sa kanyang pagiging maka-diyos. Magkakaibang boxers ang aking nakita pagkatapos ng 12 rounds. Siya ay yumuko at nagdadasal. Habang si Marquez ay abala sa pagtataas ng kanyang kamao. Malaking pinagkaiba.

One more thing, saludo din ako sa kanyang pagiging clean fighter. Hindi ako naniwala sa steroid. He fights with no dirty tricks. Si Marquez? Panoorin niyo nalang 'to at kayo na ang humusga...

I-click ang link na ito to watch: Marquez's Fighting Style

Ang unang pakay ng isang boxer sa ring ay ang manalo. At nagawa yun ni Manny Pacquiao. No doubt. Mabuhay siya!